ŻEŃ-SZEŃ INDYJSKI

Withania somnifera L.

Roślina osiągająca 1,5 m wysokości, rosnąca na murach, ruinach, hałdach, nasypach, poboczach dróg i polach. Pochodzi z Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i Indii. Inaczej nazywana indyjskim żeń-szeniem.

Część używana

Wykorzystuje się głównie korzeń, chociaż czasami również liście i nasiona.

Składniki aktywne

  • steroidy witanolidowe: witanozydy I-VII, witaferyna A, fizagulina D i koaglina Q,
  • alkaloidy: kuskohigryna, anahigryna, somnina, somniferyna, witanina, tropina, pseudotropina i anaferyna,
  • sole mineralne: żelazo.

Działanie

Opisano różne działania terapeutyczne tej rośliny: stymuluje funkcje poznawcze, takie jak pamięć i uczenie się, działa adaptogennie, przeciwlękowo, pobudzająco i przeciwutleniająco.

Wskazania

Tradycyjnie korzeń tej rośliny jest używany w medycynie ajurwedyjskiej do leczenia ogólnego osłabienia, bezsenności, reumatyzmu i utraty pamięci. Liście są stosowane w leczeniu pasożytów jelitowych, alkoholizmu i niewydolności oddechowej.

Istnieją naukowe dowody na zastosowanie i skuteczność korzenia żeń-szenia w leczeniu stanów lękowych, nadpobudliwości nerwowej, astenii, łagodnego nadciśnienia i cukrzycy typu 2, w celu zwiększenia libido i płodności oraz u pacjentów z chorobą Parkinsona i Alzheimera.

U chorych na raka korzeń żeń-szenia jest stosowany jako środek wspomagający w chemioterapii i radioterapii ze względu na swoje właściwości przeciwutleniające i detoksykacyjne. Zmniejsza również zmęczenie u tych pacjentów.