Nie ma wystarczającej liczby badań klinicznych lub farmakologicznych, które wykazałyby jego skuteczność.
Tradycyjnie zaleca się go w leczeniu zaburzeń nerwowych wywołanych lękiem, napięciem lub stresem: histerii, ataków paniki, neurastenii, niepokoju, zaburzeń snu, bólów głowy, migreny, nerwobólów, wyczerpania i depresji.
Stosowano go także pomocniczo przy odstawieniu benzodiazepin, przy napięciu przedmiesiączkowym, przy bólowych miesiączkach, przy leczeniu padaczki i pląsawicy.