Gingko biloba L.
Drzewo liściaste osiągające 30 m wysokości, pochodzące z Chin i Japonii, obecnie uprawiane na plantacjach w Chinach oraz w niektórych częściach Europy i Stanów Zjednoczonych. Zwykle sadzi się go jako ozdobę w parkach i ogrodach. Inaczej nazywany miłorzębem dwuklapowym.
Część używana
W fitoterapii wykorzystywany jest liść w całości lub jego fragmenty. Jest używany zarówno świeży, jak i suszony liść.
Składniki aktywne
- związki flawonowe: kwercetyna, kempferol, izoramnetol,
- glukorhamnozydy kwercyny i kemferolu,
- biflawony pochodzące z apigeniny: amentoflawon, bilobetyna, ginkgetin, isoginkgetin, sciadopitisin itp.,
- oligometyczne proantocyjanidyny,
- laktony terpenowe: ginkgolidy A, B, C, J i M,
Działanie
Wykazano, że liść miłorzębu ma wpływ na układ krążenia: tonizuje żyły, rozszerza naczynia krwionośne, działa przeciwzakrzepowo i zwiększa odporność naczyń włosowatych. Wykazuje również działanie antyoksydacyjne i neuroprotekcyjne oraz zwiększa tolerancję na brak tlenu w tkankach, gdyż zwiększa pobieranie glukozy i tlenu oraz zmniejsza zapotrzebowanie na tlen mózgu.
Wskazania
Europejska Agencja Leków (EMA) zatwierdza jego tradycyjne zastosowanie w celu łagodzenia uczucia ciężkich nóg i uczucia zimnych dłoni i stóp związanych z drobnymi zaburzeniami krążenia (o ile nie występują poważne choroby). Zatwierdza również jego zastosowanie w celu poprawy związanego z wiekiem pogorszenia funkcji poznawczych i jakości życia w łagodnej demencji.
Suchy ekstrakt z tej rośliny został zatwierdzony przez Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) do leczenia zaburzeń poznawczych, w tym demencji naczyniowej i pośrednich postaci demencji, które objawiają się deficytami pamięci i zaburzeniami koncentracji.
Jego zastosowanie w leczeniu chromania przestankowego, innych chorób zarostowych tętnic obwodowych, zawrotów głowy i szumów usznych pochodzenia naczyniowego i inwolucyjnego jest również zatwierdzone przez ESCOP.
W medycynie tradycyjnej liść miłorzębu był stosowany jako środek przeciwastmatyczny.
