RUMIANEK

Matricaria chamomilla L.

To roślina jednoroczna do 50 cm wysokości, bardzo aromatyczna, rosnąca na polach, łąkach i poboczach w całej Europie. Występuje również w sadach, parkach i ogrodach.

Używana część

Wykorzystywana część tej rośliny to suszone kwiaty.

Składniki aktywne

  • olejek eteryczny: złożony jest z seskwiterpenów, dichloeteru i chamazulenu,
  • fawonoidy: heterozydy apigeniny i innych flawonów i flawonoli,
  • polisacharydy śluzowate,
  • kumaryny: umbelliferon i przepuklina,
  • kwasy fenolowe,
  • laktony seskwiterpenowe.

Działanie

Rumianek ma działanie bakteriobójcze, grzybobójcze, poprawiające trawienie, uspokajające, przeciwzapalne, rozkurczowe i przeciwwrzodowe.

Wskazania

Europejska Agencja Leków (EMA) zatwierdziła stosowanie rumianku w objawowym leczeniu przeziębienia, dolegliwości żołądkowo-jelitowych, takich jak obrzęki i skurcze, niewielkie podrażnienia skóry (oparzenia słoneczne czy rany) oraz błon śluzowych okolicy odbytu i narządów płciowych.

Zatwierdza również tradycyjne miejscowe stosowanie olejku eterycznego w leczeniu drobnych podrażnień skóry i błon śluzowych okolicy odbytu i narządów płciowych.

Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) również dopuszcza stosowanie rumianku do użytku wewnętrznego w leczeniu objawów tj.: skurczów żołądkowo-jelitowych, stanów zapalnych, wzdęć i nudności.

Miejscowe stosowanie rumianku jest zatwierdzone do leczenia stanów zapalnych, podrażnień i infekcji skóry i błon śluzowych jamy ustnej i gardła, dziąseł, dróg oddechowych i okolicy odbytu i narządów płciowych.