NAWŁOĆ POSPOLITA

Solidago virgaurea (L.)

Roślina wieloletnia o wysokości od 10 do 80 cm, która rośnie na terenach górskich, łąkach, w pobliżu skał i strumieni, na skrajach lasów w większości Europy i północnej Azji.

Część używana

Używa się suszonych nadziemnych części kwiatów, zarówno całych, jak i fragmentarycznych.

Składniki aktywne

  • flawonoidy: hiperozyd, rutozyd, izoquercytrozyd, astragalozyd, kempferol,
  • saponozydy triterpenowe: wirgaureasaponiny B, C, D i E,
  • bedesmozydowe heterozydy fenolowe: wirgaureozyd a i leiokarpidozyd,
  • diterpeny typu cis-klerodanu,
  • kwasy fenolowe: kawowy i chlorogenowy,
  • olejek eteryczny,
  • garbniki katechetyczne, 
  • polisacharydy.

Działanie

Nawłoć ma działanie moczopędne i rozkurczowe, oba potwierdzone naukowo.

Tradycyjnie tej roślinie przypisywano działanie moczopędne, oczyszczające, przeciwutleniające, antyseptyczne, przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, przeciwskurczowe i ściągające.

Wskazania

Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) dopuszcza stosowanie nawłoci w profilaktyce i leczeniu kamieni moczowych, jako kuracja przepłukująca w stanach zapalnych dróg moczowych oraz wspomagająco przy infekcjach układu moczowego.

Europejska Agencja Leków (EMA) dopuszcza jego tradycyjne i długotrwałe stosowanie jako wspomaganie w terapii przemywania dróg moczowych w leczeniu drobnych dolegliwości układu moczowego.