WITAMINA C

Znana również jako kwas askorbinowy jest substancją rozpuszczalną w wodzie o silnym działaniu przeciwutleniającym. Jest wchłaniana w jelicie cienkim i jest uzależniona od przyjętej dawki, im większa ilość witaminy C, tym większe wchłanianie. Nie jest magazynowany w organizmie, a jego nadmiar jest wydalany z moczem.

Występuje we wszystkich owocach i warzywach w różnych ilościach. Owoce o wyższej zawartości witaminy C to cytrusy (pomarańcze, mandarynki i grejpfruty), melon, kiwi, mango, papaja, ananas, truskawki, maliny, jeżyny, jagody i arbuz. Warzywa o najwyższej zawartości witaminy C to: brokuły, brukselka, kalafior, czerwona i zielona papryka, szpinak, kapusta, zielona rzepa, ziemniaki, pomidory.

Witamina C jest wrażliwa na temperaturę i ekspozycję na światło, dlatego najlepiej jest jeść surowe owoce i warzywa, aby uzyskać więcej tej witaminy. Gotowanie warzyw w kuchence mikrofalowej lub na parze powoduje utratę witaminy C.

Funkcje

  • przeciwutleniacz: pomaga chronić komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi powodowanymi przez wolne rodniki,
  • jest niezbędny do produkcji kolagenu,
  • wspomaga wzrost i naprawę tkanki łącznej,
  • poprawia wchłanianie żelaza,
  • przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego.

Zalecane dzienne spożycie

Niemowlęta

Odpowiednie spożycie

0 do 6 miesięcy

40 mg/dzień

7 do 12 miesięcy

50 mg/dzień

Dzieci

Zalecana dzienna porcja

1 do 3 lat

15 mg/dzień

4 do 8 lat

25 mg/dzień

9 do 13 lat

45 mg/dzień

Młodzież i dorośli

Zalecana dzienna porcja

Chłopcy 14 – 18 lat

75 mg/dzień

Dziewczynki 14 – 18 lat

65 mg/dzień

Mężczyźni > 19 lat

90 mg/dzień

Kobiety > 19 lat

90 mg/dzień

Nastolatki w ciąży

80 mg/dzień

Nastolatki karmiące piersią

115 mg/dzień

Kobiety ciężarne

85 mg/dzień

Kobiety karmiące piersią

120 mg/dzień

Jeśli dana osoba jest palaczem, wymagania należy zwiększyć o 35 mg/dzień.

Niedobór / Toksyczność

Niedobór witaminy C może powodować chorobę zwaną szkorbutem, która objawia się: anemią, obniżoną odpornością na infekcje i spowolnionym gojeniem się ran, krwawieniem z nosa lub dziąseł, skłonnością do siniaków, suchością włosów, szorstką, suchą i łuszczącą się skórą, osłabieniem szkliwa zębów, bólem i stanem zapalnym stawów.

Jeśli chodzi o skutki uboczne nadmiaru witaminy C, nie występują one, ponieważ jest ona wydalana z moczem i nie jest magazynowana w organizmie. Spożycie większe niż 2000 mg/dzień nie jest zalecane, ponieważ może powodować problemy żołądkowo-jelitowe i biegunkę.